Legendy o Erice
Erice i święte prostytutki
Erice le sacre prostitute
Erice jest miastem bardzo ciekawym i pięknym. Ma w sobie bardzo dużo opowieści. Zacznę od mitologii. Podczas moich poszukiwań i dochodzeń poznałam bardzo dużo historii na ten temat, jak to się mówi, ile ludzi tyle wersji. Postaram się opisać ich jak najwięcej.

Bogini Wenus i Egesta
Poświęciłam cały artykuł na opis legendy o Segesta (dostępne w historii "Księżniczka Egesta")
aczkolwiek tutaj spotkałam się z jeszcze jedną wersją, o której miejscowi z okolicy Segesty w ogóle mi nie wspomnieli.
Legenda okolicy Erice opowiada o trzech siostrach (córki Trojana Fenodamante), które zostały porzucone na wyspie sycylijskiej, a dokładnie na jednej górze. Ta góra to Erice. Bogini Wenus wzięła je pod swoją opiekę. Najstarsza z sióstr związała się z bogiem Crimiso, który przyjął postać psa, aby pokryć (seksualnie) swoją wybrankę. Z ich związku urodził się Egeste, który był założycielem miasta Segesta. Siostry w podziękowaniu dla bogini stworzyły sanktuarium nazywane VENERE ERICINA. Kapłanki (nazywane le Jerodule) tego sanktuarium często organizowały akty seksualne z wybranymi kapłanami. Zakładali oni maskę psa, jako pamięć połączenia się Egesty z Crimiso. Te akta były rozpoznawane w okolicy, ponieważ po zakończeniu rytuału z sanktuarium były wypuszczane białe gołębie.

Syn Wenus i Bute
Król Eryx założyciel miasta Erice był synem Bogini Wenus (zwanej Afrodyta) i kapłana Bute, był on spłodzony nad rzeka Lilibeo . Ponoć to on stworzył sanktuarium, jako dowód swojej miłości do matki Wenus

Obie opowieści doprowadzają nas do umiłowania miłości i seksu. W mitologii znajdziemy informację, że rzymianie byli wyznawcami Wenus, nazywali siebie samych „tych, co pochodzą z łona Wenus”. Opinia miasta rozeszła się bardzo szybko, aczkolwiek było to miasto czystej prostytucji tłumaczonej wiarą w boginię. Kapłanki i kapłanie w zamian za dary dla bogini użyczali swojego ciała, którym podczas rytuałów seksualnych przekazywano błogosławieństwo bogini. Wszystkie dary były chowane pod sanktuarium i nikt nie miał odwagi ruszyć ani jednej monety. Tylko raz zdarzyło się, że mieszkaniec z Caltagirone o imieniu Amilcare Barca ukradł skarb. Bogini rzuciła na całe miasto chorobę zakaźną. Amilcare został zabity przez swoich mieszkańców, aby uwolnić całe miasto od przekleństwa bogini.

Dedalo
Wszyscy pamiętamy opowieść o Ikarze i Dedalu . Legenda dokładnie opowiada, że to Dedalo we własnej osobie (stworzyciele słynnego labiryntu dla Minotaura) był architektem struktury dla Wenus. Stworzył również dość dużą studnię, w której Wenus wraz ze swoimi kapłankami brały kąpiele oczyszczające ( ponoć w krwi ofiar składanych dla bogini..)


Kapłanki – le jerodule
( Dla niektórych może wydawać się wulgarne. Kto jest wrażliwy niech przejdzie do następnego punktu)
Głosy na temat okolicy były coraz częstsze i coraz większe. Kobiety z całej Sycylii i nie tylko już w młodym wieku pielgrzymowały do Erice, aby złożyć śluby w sanktuarium i zostać kapłankami. Oczywiście musiały być to dziewice. Zostawały one przyjmowane przez „wielkiego kapłana” co je rozdziewiczał dając ich cnotę dla bogini poddając ich w ten sposób próbie i ucząc ich, w jaki sposób mają realizować swoje zadanie będąc kapłankami. Ich zadaniem było oddawanie się komukolwiek, kto odwiedzał miasto w imię bogini Wenus. Zabronione im było branie za to opłaty (opłatę podróżnicy składali w sanktuarium, jako dar dla bogini). Również zabronione im było odczuwać jakąkolwiek przyjemność podczas stosunku.

Nie tylko podczas składania ślubów w sanktuarium, po pierwszym akcie seksualnym, który odbywał się na otwartej przestrzeni przyszła kapłanka, mając w sobie jeszcze nasienie „Wielkiego kapłana” przechodziła nago po polach wokół sanktuarium, pomiędzy nogami kapiące nasienie miało zapłodnić ziemię i dać dobrobyt dla ludzi mieszkających w okolicy, ponieważ kapłanki były uznawane jako roznosicielki płodności dla ziemi , ludzi i zwierząt.

Kapłankom było zabronione odczuwanie jakichkolwiek uczuć, sympatii czy miłości aczkolwiek były dosłownie nazywane „ narzędziami bogini”. Z tego też powodu, po złożeniu ślubów decydowały się na kompletny brak emocji. Na Sycylii i tylko na Sycylii w dawnych czasach prostytutki nie miały nigdy negatywnej opinii, ponieważ były uznawane jako narzędzia bogini i nikt by nie miał odwagi ich obrazić stąd też bierze się ich imię „ le sacre prostitute” – święte prostytutki, dopiero z biegiem czasu ta opinia zmieniła się
Zapalony ogień

Nie możliwe jest niezauważenie mini zamku (wież), który znajduje się poniżej sanktuarium po lewej stronie. Możemy nazwać tą strukturę starożytną latarnią morską, gdyż następnym zadaniem kapłanek było utrzymywanie żywego ognia na wieży, który oświecał drogę marynarzom i wskazywał, gdzie znajduje się sanktuarium bogini. I przez to były również bardzo szanowane, gdyż były opiekunkami, które chroniły wszystkie statki.
Białe gołębie

This is paragraph text. Click it or hit the Manage Text button to change the font, color, size, format, and more. To set up site-wide paragraph and title styles, go to Site Theme.




